PTSS Kennis Blog

Dit artikel gebruikt een krachtige metafoor om PTSS en trauma te beschrijven. Je bent als een kasteel met binnenin een kostbare schat (je 'Oorspronkelijke Zelf' - je Essentie). De poortwachter (trauma) heeft alle deuren van het kasteel vergrendeld uit bescherming, maar houdt hierdoor ook positieve ervaringen tegen. Door PTSS ontstaat een 'traumabril' die de wereld als onveilig toont, ook als er geen gevaar meer is. Maar je bent niet gebroken - alleen wel tijdelijk uit balans. Met professionele, gespecialiseerde begeleiding kun je: De poortwachter erkennen voor zijn beschermende rol. Weer verbinding maken met je 'Oorspronkelijke Zelf'. Stap voor stap je innerlijke deuren openen naar een vrijer leven. Lees hieronder verder om meer te leren over kwantumheling als weg naar herstel van PTSS.

Ben je klaar om de regie over je leven terug te nemen en de ketenen van Posttraumatische Stressverschijnselen (PTSV) te doorbreken? Lees dan dit nieuwste PTSS Kennis Blog artikel. Veel mensen met PTSV, en vooral hooggevoeligen (HSP), proberen alles zelf uit te zoeken, gedreven door een onbedwingbaar verlangen naar zelfredzaamheid en controle. Maar velen herkennen hierin niet dat dit  een vermomming van PTSV is. Het langdurig zelf proberen op te lossen leidt tot isolatie, overbelasting en verstoringen in relaties met partners, kinderen, dierbaren en collega’s.

Dit artikel verkent de complexe interactie tussen trauma's, herinneringen en emoties bij Posttraumatische Stressverschijnselen (PTSV) als gevolg van PTSS en trauma. Hierdoor worden feiten en fabels van (zoeken naar) het 'grootste trauma' bij PTSS ontkracht. Het belang van een holistisch herstelproces dat de natuurlijke psychofysiologische reacties van het lichaam respecteert wordt benadrukt, in plaats van louter verstandelijke analyse. 

Het overlijden van een kind is een niet te begrijpen en zeer pijnlijk en traumatisch thema voor iedereen die hiermee te maken heeft (gehad). Wie of wat word je eigenlijk als je een kind hebt verloren? Daar zijn geen woorden voor. Het verdriet en trauma na de dood van een kind lijken onoverkomelijk - mag en kun je eigenlijk wel verder leven?

Als iemand dagelijks worstelt met Posttraumatische Stress-verschijnselen (PTSV) als gevolg van PTSS na trauma, of als iemand een dierbare heeft die dagelijks hiermee kampt, kan deze tekst herkenbaar, maar ook confronterend zijn. Lees toch vooral verder, want hieronder beschrijf ik de worsteling die ontstaat, doordat na het ontstaan van PTSV het verleden en de (angst voor de) toekomst het hier-en-nu beïnvloeden en dat negatieve emoties vermijden of onderdrukken geen optie is. Verder dat PTSV iedere dag na het ontstaan doorgaat en ernstiger wordt, totdat de onderliggende aanleidingen zijn opgelost en alleen dan.

Kun je ziek worden van je werk? Kun je ziek worden van een voor jou toxische baas op het werk? Misschien heb je deze baas nog steeds of heb je zo'n baas een tijd geleden gehad  en heb je hier nog steeds last van? Lees dan vooral verder.

Kun je ziek worden van je werk? Kun je ziek worden van een voor jou toxische baas op het werk? Misschien heb je deze baas nog steeds of heb je zo'n baas een tijd geleden gehad  en heb je hier nog steeds last van? Lees dan vooral verder.

In het eerste deel van dit artikel over pesten en buitensluiten heb ik toegelicht dat pesten en buitensluiten een ernstige maatschappelijke uitdaging voor ons allemaal is en dat dit niet leeftijdgebonden is. Verder heb ik uiteengezet dat er voor mij vanuit de praktijk een sterk ziekmakende verbinding bestaat tussen hooggevoeligheid (HSP) - pesten en buitensluiten - Posttraumatische Stressverschijnselen als gevolg van PTSS en trauma.

Pesten en buitensluiten is geen kinderspel – het is een ernstig en niet aan leeftijd gebonden maatschappelijk probleem. Voor iedereen die stelselmatig het gevoel van afwijzing door pesten en buitensluiten krijgt, gaat dit zo diep en is dit zo traumatiserend – omdat het herhaaldelijk plaatsvindt en uiteindelijk onvermijdelijk bij velen leidt tot Posttraumatische Stressverschijnselen (PTSV) als gevolg van PTSS en trauma. Holistische gespecialiseerde ondersteuning is vereist zodat de aanleidingen/triggers van de stressverschijnselen opgelost kunnen worden.

• Stel dat er een verband bestaat tussen aanhoudende onverklaarbare lichamelijke klachten (SOLK-ALK), trauma en PTSS? • Misschien is het wel zo dat trauma en PTSS dé vergeten factoren zijn? • Wat zou dit betekenen voor hen met dit opgeplakte SOLK-ALK etiket? Veel mensen die ik zie in de praktijk met Posttraumatische Stressverschijnselen (PTSV) als gevolg van PTSS en trauma, worden nadat zij het gehele gefractioneerde medische apparaat hebben doorlopen, op straat gezet met de boodschap dat het ‘tussen de oren zit’. Ze krijgen uiteindelijk het etiket “Somatisch Onvoldoende verklaarbare Lichamelijke Klachten” (SOLK), of zoals men het tegenwoordig verzachtend probeert aan te duiden “Aanhoudende Lichamelijke Klachten” (ALK) opgeplakt. Ondanks deze naamswijziging is het brandmerk wat iemand oploopt niet minder zwaar.

Concentratieproblemen, slapeloosheid, herbelevingen (met of zonder beelden), spanning, onrust, angst, verdriet, woede-uitbarstingen, een gevoel van totale onmacht, uitputting en zelfs paniek – dit zijn een aantal voorbeelden uit het leven van iemand met Posttraumatische Stressverschijnselen (PTSV) als gevolg van PTSS en trauma. Zo verwoestend als dit allemaal is, er tegen vechten is onmogelijk en het is een ziekmakend energielek. Dit leidt niet alleen tot grote frustratie en teleurstelling tijdens herstel, maar ook nog eens tot geforceerde, niet-natuurlijke en dus niet bij de persoon passende resultaten.

Woorden hebben een enorme kracht, vooral wanneer het gaat om Posttraumatische stressverschijnselen (PTSV) als gevolg van PTSS en trauma. Negatieve zelfpraat, negatieve gedachten en constant praten over onze eigen problemen hebben een grote negatieve invloed op iemand die wil herstellen van PTSV. Woorden kunnen ons motiveren, inspireren en zelfs helen. Helaas zie ik vaak dat mensen zich niet bewust zijn van de kracht van woorden. Ze spenderen uren aan intakegesprekken en therapie, waarin ze steeds weer praten over hun problemen. Maar waar praten ze eigenlijk over? Kan het zo zijn dat iemand niet bewust kan weten wat de onderliggende aanleidingen/triggers van PTSV door PTSS en trauma zijn?

Trauma (en PTSS) is niet verstandelijk – alles draait om gevoel. Gevoel en gevoelens die waargenomen worden in het lichaam. Nare gevoelens die natuurlijk in het hier-en-nu ontstaan, maar die te maken hebben met bagage uit het verleden of angsten voor de toekomst.

Stel dat je verschijnselen blijft houden na een traumatische gebeurtenis? Stel dat je geen idee hebt dat dit te maken zou kunnen hebben met de eerdere traumatische situatie die je hebt meegemaakt? Stel dat anderen vaak eerder ‘verschil’ in je gedrag en houding merken dan jij zelf omdat je zelf verstandelijk alles probeert weg te redeneren? Stel dat dit zo is voor je – wat doe je dan? Nog meer verstandelijk beredeneren, positief gaan denken, personen, situaties en/of omgevingen vermijden, of …? ‘Officieel’ heb je de eerste vier weken na een trauma een Acute Stress Stoornis (ASS) en geen Posttraumatische stressstoornis (PTSS). Maar wat nu als Posttraumatische Stressverschijnselen na vier weken blijven? Kun je ook meteen na een trauma Posttraumatische Stressverschijnselen ontwikkelen?

In het eerste deel een van dit tweedelige artikel over Emotionele Flashbacks (Emotionele Herbelevingen) heb ik toegelicht wat de oorzaken zijn van Posttraumatische Stressverschijnselen en ook specifiek van een emotionele flashback. Verder heb ik uiteengezet dat het niet om het oplossen van de verschijnselen gaat en wat de gevolgen hiervan zijn - verschijnselen waarvoor men vaak medicatie voorschrijft. Ook heb ik inzicht gegeven in de specifieke kenmerken van flashbacks en van de emotionele flashback. In dit tweede en laatste deel van dit artikel; Verschijnselen van de emotionele flashback Waarom praten geen oplossing is en drang en dwang als onderdeel van een standaard benadering geen plek hebben in de effectieve benadering van het oplossen van emotionele flashbacks bij PTSS en trauma; Wat de gevolgen zijn van de onbekendheid van de emotionele flashback bij de professionele hulpverlening;

Heb je je ook weleens afgevraagd hoe er door Posttraumatische Stressverschijnselen (PTSV) en trauma plotselinge gruwel zonder aanwijsbare oorzaak kan ontstaan? Heb je ook deze vraag, lees dan vooral verder.Stel dat het mogelijk is om een flashback (herbeleving) van een moment te hebben zonder dat je je bewust wordt van een beeld. Geen beeld dus, maar wel alle nare gevolgen ervan. Stel dat dit voor degene met een Posttraumatische Stressstoornis (PTSS) eindelijk opklaart waarom er voortdurend Posttraumatische Stressverschijnselen (PTSV) ontstaan, waarvoor eerder geen verklaringen waren. In de media wordt er altijd gesproken over ‘Visuele Flashbacks’ – een flashback waarin iemand een beeld ziet. Men herinnert zich plotseling een beeld uit het verleden met de nare zintuiglijke waarnemingen die daar toen bij hoorden. Er wordt hier helaas niet gesproken over de herbeleving, waarbij een beeld ontstaat zonder dat iemand zich hiervan bewust wordt. Dit type flashback wordt ‘Emotionele Flashback’ genoemd.

Wil je thee of koffie? Wat heeft deze vraag te maken met grensoverschrijdend gedrag, sociale onveiligheid en PTSS? Lees hieronder verder, want deze vraag heeft hier meer mee te maken, dan je op het eerste gezicht wellicht zou vermoeden. Er is de afgelopen tijd heel veel aandacht gegeven aan grensoverschrijdend gedrag. Hierbij zijn naar mijn bescheiden mening vele, onvoldoende heldere en eenzijdige discussies gevoerd, die door gebrek aan bruikbare informatie snel overgegaan zijn in de ‘waan van de dag’ – en dus terug naar zoals het altijd is geweest. Kan het zo simpel zijn om vanuit een heldere, informatieve en educatieve benadering, de vraag “Wil je thee of koffie?”, te verbinden met dit o zo belangrijke onderwerp? Ik denk van wel en ik wil je graag in dit artikel meenemen waarom ik dit vind – geïllustreerd door een hele bijzondere geanimeerde video – een video waarin “toestemming” superduidelijk uitgelegd wordt.

Heb jij je weleens afgevraagd waarom je altijd lijkt ‘aan’ te staan, waarom je zo onrustig en gehaast bent en waarom je zonder lichamelijke inspanning toch zo moe kunt zijn aan het eind van de dag - misschien vraag je je weleens af waar je (onverklaarbare) lichamelijke klachten door veroorzaakt worden? Heb jij ook een of meerdere van deze vragen, lees dan vooral verder. Veel mensen met Posttraumatische Stress klachten die ik spreek in de praktijk (ik spreek liever over Posttraumatische Stress klachten dan over Posttraumatische Stress Stoornis omdat mensen met PTSS niet 'gestoord' zijn - wel tijdelijk verwond), zijn nadat zij het gehele gefractioneerde medische systeem doorgelopen hebben 'op straat gezet' met de opmerking dat hun problematiek ‘tussen de oren zit’.

Zwangerschap is niet altijd een vreugdevolle verschijning voor vrouwen. Wanneer men ongewenst zwanger raakt, of wanneer men voor medische redenen een zwangerschap door abortus dient te beëindigen, ontstaat er een zeer ingrijpende gebeurtenis voor de vrouw en haar (eventuele) partner. Een abortus is een crisissituatie die zeer traumatisch is en waarbij beslissingen veelal onder druk worden genomen. Veel vrouwen ervaren angst voor afwijzing, het gevoel niet opgewassen te zijn tegen de situatie, paniek, verwarring en verlies van zelf-vertrouwen. Hierdoor ontstaat een zeer traumatische situatie die zich vaak voortzet in het ontwikkelen van een Posttraumatische Stress Stoornis (PTSS). Vaak wordt dit aangeduid als Post Abortus Syndroom, maar het is beter om hier van PTSS te spreken - een groot en belangrijk verschil in de benadering naar een oplossing voor de vrouw.

Een kind verliezen als ouder – Onvoorstelbaar, verbijsterend en alles stil- makend. Wat is er (nog) mogelijk nadat je overmand bent door verdriet, machteloosheid en later zelfs onbegrip? Kan verlengde of getraumatiseerde rouw ontstaan en leiden tot een Posttraumatische Stress Stoornis (PTSS) en is langer afwachten dan een goed idee? Het overlijden van een kind is wellicht het grootst mogelijke trauma voor iedere ouder, broer(tje(s)), zus(je(s)), grootouder(s), oom(s), tante(s), vriendje(s), vriendinnetje(s), etc. Dood is de aller diepste aanleiding van angst, verdriet of spijt.

Wist jij dat een “Kanker diagnose" en het label en brandmerk wat hierdoor ontstaat, traumatisch is en vaker dan niet tot een Posttraumatische Stress Stoornis (PTSS), of zelfs complex trauma leidt? Veel labels zijn negatief, zo ook het “Kanker-label” en er ligt ontzettend veel (negatieve) socio-demografische lading in dit “Kanker-label” opgeslagen. Men krijgt vanaf het moment dat men deze diagnose, onder vaak kille omstandigheden heeft ontvangen, allerlei vecht-vlucht-bevriezen-flauw vallen reacties. De angst zit er vanaf dat moment dan ook letterlijk goed in. Reacties die leiden tot een zich psycho-biologisch vastzettende onderliggende angst –Vaak de angst om op een verschrikkelijke manier dood te gaan, om de (klein-) kinderen niet te kunnen zien opgroeien, om gedwongen uit de onderneming te moeten stappen, etc.

Iedereen kent het verschil tussen koude en warmte, tussen warmte voelen met elkaar, of de koude van afgescheiden zijn van anderen. Een nieuw normaal gecreëerd op een afstand van anderhalve meter van elkaar is verre van menselijk normaal en ik ga je uitleggen waarom dit ook zeker niet gezond is. Zou het mogelijk kunnen zijn dat wij, sociale en verbindende wezens van nature, het ooit normaal kunnen vinden en zouden kunnen accepteren, dat mensen elkaar niet meer de hand kunnen schudden? Elkaar niet meer op de schouder kunnen kloppen, niet meer kunnen omarmen, niet meer bij elkaar op schoot kunnen zitten? Wanneer wij niet meer met elkaar gezellig op de bank kunnen zitten, geen feestjes en andere bijeenkomsten mogen hebben en elkaar zelfs niet meer persoonlijk mogen bezoeken?

Het hart speelt een cruciale rol in hoe wij ons voelen en daarmee op emoties en PTSS-herstel. Het hart is altijd gericht op waarnemingen het hier-en-nu en heeft hiervoor zelfs een speciale groep cellen (zintuiglijke neurieten) die kunnen voelen, een soort van kunnen leren en een eigen geheugen hebben. Tijdens de ontwikkeling van de ongeboren baby wordt het hart zelfs eerder ontwikkeld dan de hersenen. Hartslag ontstaat voordat het brein ontwikkeld wordt. Ook stuurt het hart meer informatie naar het brein dan andersom. Naarmate meer trauma's blijvend opgelost zijn als onderdeel van het PTSS-hersteltraject en men meer geoefend is in hartcoherentie, worden de effecten hiervan groter en wordt de vergrootte persoonlijke veerkracht gedurende de dag sterk bewust waarneembaar. Als professional zie ik dat cliënten hartcoherentie als bijzonder ondersteunend ervaren tijdens een PTSS-hersteltraject (en daarna!). Ik gebruik hiervoor een eenvoudige app, die men op de computer en/of smartphone kan gebruiken.

Velen ‘willen’ ons doen geloven dat digitaal met mensen omgaan het nieuwe normaal is en dit ook kan zijn. Sterker nog dat dit ook zo’n beetje hetzelfde is als normaal contact hebben met iemand. Maar geldt dit ook voor iemand met een Complexe) Posttraumatische Stress Stoornis (C)PTSS) die ineens gedwongen in sociaal isolement verkeerd ? Wat gebeurd er eigenlijk bij iemand met (C)PTSS) die in een geforceerde sociale isolatie komt? Wordt direct verlies, of misschien angst ervaren om dierbaren te verliezen, of misschien juist wel om zichzelf (nog meer) te verliezen? Is er door de sociale isolatie, in plaats van gezelligheid onderling, misschien wel juist een aanvullende en belastende situatie ontstaan voor iemand met (C)PTSS?

Onze gedachten en prestaties worden beïnvloed door overtuigingen - situaties, dingen die men vindt, omdat men die zo door de jaren heen, maar met name in de eerste levensjaren zo zijn aangereikt. Overtuigingen zijn sterk - heel sterk. Overtuigingen zijn vaak negatief en deze negatief beperkende overtuigingen kunnen zelfs actief vernietigend van aard zijn en daardoor ook zeker prestatie belemmerend. Een voorbeeld hiervan zou kunnen zijn wanneer iemand met PTSS er sterk van overtuigd is dat zijn/haar PTSS, chronisch, levenslang is, en men het niet 'verdiend' om hier ooit nog bovenop te komen en weer succesvol aan het werk te kunnen zijn. In mijn coaching praktijk help ik mensen met PTSS van overleven naar moeiteloos leven. Ik vind het dan ook erg belangrijk om op een veilige en niet-confronterende manier persoonlijke onderliggende overtuigingen blijvend te transformeren. Ik doe dit door gebruik te maken van geavanceerde coaching interventies die in staat zijn overtuigingen als het ware te 'neutraliseren'.

Is herstel mogelijk of is een posttraumatische stress stoornis levenslang? Op basis van de laatste neurofysiologische en psychobiologische inzichten weten wij dat het brein vormbaar is - zelfs op late leeftijd. Een trauma wat kort of lang geleden is ontstaan, kan dan door gebruik te maken van geavanceerde coaching interventies getransformeerd worden. Nee, iemand met PTSS hoeft niet blijvend 'gewond' te blijven en PTSS levenslang is dus een mythe. Gelukkig kan iemand na PTSS wel een nieuw begin maken, en van overleven naar moeiteloos leven overgaan.