PTSS in Beeld

Als HSP (hooggevoelige mensen) hebben we een bijzondere gave om ons te willen verbinden met anderen en diep met de ander mee te voelen. Tegelijkertijd zijn we ook altijd bezig met het ‘voelen’ of we toch niet afgewezen worden. We kunnen hierbij drie niveaus van meevoelen onderscheiden. Juist de gave om te verbinden met anderen kan een valkuil voor ons worden. Deze kennis in de praktijk brengen is belangrijk voor holistisch herstel van PTSV en/of PTSS na trauma.

Het gevoel dat je glas overloopt, is herkenbaar voor velen die worstelen met Posttraumatische Stressverschijnselen (PTSV) en of PTSS na trauma. 

Trauma-herstel, dus wanneer je holistisch herstelt van Posttraumatische Stressverschijnselen (PTSV), een Posttraumatische Stressstoornis (PTSS) en trauma, leidt tot verschillende tekenen die aangeven dat je vooruitgang boekt. 

De kracht van erkenning bij Posttraumatische Stressverschijnselen (PTSV) als gevolg van PTSS en trauma – PTSS – Trauma – Theorie van het badeendje.

Emotionele flashbacks bestaan – het is een zeer onbekende vorm van herbelevingen zonder beelden. Bij Posttraumatische Stressverschijnselen (PTSV), veroorzaken deze onverklaarbare angsten! Deze angsten leiden tot een angst etiket en onbeheersbare scenario's. De worsteling met angst is herkenbaar aan bijvoorbeeld overmatig piekeren, behoefte aan structuur, een façade van ontspanning, nepgedrag, overmatige behulpzaamheid, angst voor afwijzing, obsessieve controle, punctualiteit, onophoudelijk praten en vervreemding van gevoelens. Angst is hierdoor een constante metgezel voor mensen met PTSV.

Het moment waarop Posttraumatische Stressverschijnselen (PTSV) onhoudbaar worden kan iemand zich goed herinneren. Het was die ‘allerlaatste druppel’ die de spreekwoordelijke emmer met traumatische ervaringen deed over lopen. Een situatie waardoor vanaf dat moment steeds vaker onrust, verwarring, angst en/of paniek ontstaat. Holistisch herstel richt zich op de onderliggende aanleidingen/triggers van de door PTSS en trauma veroorzaakte Posttraumatische Stressverschijnselen en niet alleen op de ‘allerlaatste druppel’. Het gaat namelijk niet (alleen) om de allerlaatste druppel. Ik zie vaak mensen in de praktijk die op een bepaald punt in hun leven door een specifieke situatie Posttraumatische Stressverschijnselen (PTSV) hebben gekregen. Jullie weten inmiddels dat ik veel liever over PTSV spreek dan over de gevreesde term PTSS met als laatste in deze afkorting, de ”S” van stoornis.

Depressieve gevoelens zijn vaak onderdeel van Posttraumatische Stressverschijnselen die ontstaan door PTSS en trauma. PTSS is echter geen depressie! Zoals jullie inmiddels wel weten spreek ik liever over Posttraumatische Stressverschijnselen (PTSV) dan over PTSS met de “S” van stoornis uit de DSM-V categorisatie, maar het komt in dit artikel toch weer voor vanwege de herkenning die mensen met de term hebben en nog niet zozeer met PTSV. Ik zie vaak in de praktijk dat mensen, in hun zoektocht naar herstel, allerlei labels/etiketten opgeplakt hebben gekregen. Een diagnoselabel maakt op zich helaas niet beter. Het maakt iemand zelfs vaak ziek – zeker wanneer een label later onterecht blijkt te zijn. Veel labels zijn negatief en er ligt ontzettend veel (negatieve) sociaal-demografische lading in de labels/etiketten opgeslagen. Men krijgt vanaf het moment dat men de diagnose, onder vaak bijzonder omstandigheden heeft ontvangen, allerlei vecht-vlucht-bevriezen-flauw vallen reacties.

Je bedenkt niet wat je voelt – je voelt iets. Gevoel is niet te begrijpen en dit maakt je met Posttraumatische Stressverschijnselen ook zo onmachtig. Je voelt van alles, maar dit is niet je gebruikelijke gevoel – het is een lading emotie die vrijkomt nadat je getriggerd raakt door alledaagse gebeurtenissen. Steeds weer op een zelfde manier - als een vastzittend patroon. Toch is dit na PTSS en trauma een veel geziene factor van onrust, zeker bij hen die van nature gevoelig zijn (HSP). Het is zo verleidelijk wanneer je geplaagd wordt door Posttraumatische Stressverschijnselen (PTSV) steeds maar weer te zoeken naar die (verstandelijke) oplossing. Waarom? Waarom ik? Waarom dit nog steeds? Deze vragen moeten toch beantwoord kunnen worden? Maar het lukt niet en uiteindelijk loopt iemand vast in paniek – vast in het hoofd omdat er geen (verstandelijke) oplossing gevonden kan worden. Gevoel is niet te begrijpen - je bedenkt niet wat je voelt.

PTSS ontstaat door de ziekelijke selectie drang van de narcist-narcistische persoonlijkheid voor hooggevoelige mensen-HSP. Een narcist - persoon met een narcistische persoonlijkheid kenmerkt zich door wreedheid, dwingende controle en manipulatief liegen. Wanneer iemand die hooggevoelig (HSP) is (langdurig) blootgesteld wordt/is geweest aan iemand met een narcistische persoonlijkheid, versmelt dit op traumatische wijze tot Posttraumatische Stress Verschijnselen (PTSS).

Ja, dit bericht is voor jou - ja jij, die misschien niet eens weet dat je last hebt van Posttraumatische Stress Verschijnselen vanwege een traumatisch verleden? Trauma's gebeuren en kunnen vaak niet voorkomen worden – zij schaden ons op een zeer persoonlijke manier, gebaseerd op onze persoonlijke, unieke zintuiglijke waarneming van de situatie. Vaak lijkt het erop dat secundaire traumatisering door ongeloof en wantrouwen van anderen de situatie alleen nog maar verergert.

Trauma is een gevolg van een overweldigend gevoel van gevaar, machteloosheid, hulpeloosheid, angst en eenzaamheid. Heling is het resultaat van je allereerst veilig, gesterkt, vindingrijk en vooral gesteund te voelen. Er is absoluut niets mis met je als je niet in staat bent geweest om je diepe trauma's op eigen kracht te helen. Het is namelijk voor je eigen veiligheid dat het onmogelijk is om in je eentje naar die super onveilige 'plekken' te gaan. Vraag deskundige, empathische en in Posttraumatische Stress Verschijnselen en Trauma gespecialiseerde professionele ondersteuning gericht op integraal herstel. Zodat ook jij verder kan leven met een goede kwaliteit van leven!

Wanneer waarnemingen in het hier-en-nu steeds onduidelijker worden, niet meer zijn wat deze lijken te zijn, ontstaat er steeds meer onduidelijkheid en een situatie van; Onveiligheid in de steeds toenemende onzekerheid. Hulpeloosheid omdat men niet in staat is het zelf te veranderen. Radeloosheid omdat er geen uitzicht meer is. Vastzitten met angst over de toekomst. Reddeloosheid omdat men al zoveel heeft geprobeerd en er (haast) niets is veranderd. Deze gevoelens ontstaan vooral doordat er steeds weer opnieuw situaties in het hier-en-nu zijn die leiden tot triggers uit het verleden. Hierdoor ervaart men automatische, reflexmatige en vooral oncontroleerbare, negatieve reacties - reacties die leiden tot stressreacties in het lichaam. Reacties zijn niet verstandelijk te benaderen omdat deze al hebben plaatsgevonden voordat men zich het weer realiseert - men is dus altijd 'te laat'.

Mensen met PTSS en trauma hebben vaak grote moeite hebben met ‘grenzen stellen’, maar hoe kun je veilig grenzen stellen als er onveiligheid en onzekerheid in zoveel dingen schuil gaat? Het is geen ‘toeval’ en ik heb hier eerder over geschreven dat relatief veel mensen met PTSS en Trauma verschijnselen – hooggevoelig zijn (Highly Sensitive People – HSP of HSP-HSS (High Sensation Seeker)) https://www.ptssvoorbij.nl/hooggevoeligheid-HSP-en-PTSS. Het hoogsensitieve onderdeel van iemands persoonlijkheid is zeer bepalend voor gezond en gebalanceerd functioneren (en daarmee presteren), wanneer men zich hiervan niet bewust is, geeft dit giga problemen en veroorzaakt dit uiteindelijk dat men volledig vastloopt. Dit geldt dus ook in relatie tot grenzen stellen. Het woord “Nee” zou het eerste woord moeten zijn wat iemand zou gebruiken, wanneer hij/zij een vraag wordt gesteld. Helaas is het omgekeerde waar – het antwoord is al “Ja” voordat men zich ervan bewust is.

Ongewenst lichamelijk grensoverschrijdend gedrag, zoals door aanranding/verkrachting, zoals nu ook weer uit onderzoek naar voren is gekomen, geeft vaak al na een week bij meer dan 80% van de vrouwen significante Posttraumatische Stress Stoornis (PTSS) gerelateerde verschijnselen. Vier op de 10 vrouwen hebben een jaar na de aanranding/verkrachting PTSS. Door de vrouw waargenomen lichamelijk grensoverschrijdend gedrag kan ook geslachtsgemeenschap onder dwang zijn (bv. eerste seksuele ervaring), of andere latere seksuele ongewenste handelingen die onder dwang plaatsvinden binnen een relatie.

Alles is energie – Trauma dus ook. De bron van een Posttraumatische Stress Stoornis (PTSS) is een door Trauma veroorzaakte energieverstoring. Als energie niet meer vrij kan stromen geeft dit verstoorde informatievoorziening. Het zijn dan ook niet de trauma’s, maar de hierdoor ontstane stressreacties die voortduren. Vanuit de Kwantumfysica weten we al meer dan honderd jaar dat alles energie is. We weten ook dat energie een ‘pakketje informatie’ is – waardoor iets anders beïnvloed kan worden. Energie kan niet worden gecreëerd of vernietigd, maar wel worden getransformeerd van de ene in de andere vorm. Emotie is ook energie en wel energie in ‘motie’ (in beweging) - bewustzijn en intentie zijn andere voorbeelden van (creatieve) vormen van energie. De Infographic geeft een helder beeld op de rol van Energie in het effectief oplossen van PTSS en Trauma.

Continue doorlopende trauma’s bestaan niet, ook niet wanneer je een Posttraumatische Stress Stoornis (PTSS) hebt. Het klinkt ongeloofwaardig, omdat er wel prikkels zijn (triggers) die voortdurende stressreacties veroorzaken – waardoor het zelfs lijkt alsof trauma’s voortduren. Gaat het bij een Posttraumatische Stress Stoornis (PTSS) en trauma-herstel nu vooral om het oplossen van de belastende negatieve reacties (emoties, negatieve en belemmerende gedachten, negatieve overtuigingen, of angst fantasieën) die ontstaan? Nee, waar gaat het dan wel om? Gaat het dan misschien om het oplossen van die bijzonder onaangename en niet te verdragen oncontroleerbare en ongewenste “Flashbacks” (herbelevingen)? Ook niet? Nee, effectief en integraal herstellen van PTSS en trauma kun je alleen wanneer de triggers, de aanleiding dus, die de “Flashbacks” veroorzaken effectief opgelost zijn.

Een schokkende gebeurtenis leidt in ongeveer 20% van de gevallen tot een Posttraumatische Stress Stoornis (PTSS). PTSS wordt gekenmerkt door herhaaldelijke vijandige overnames van de bewuste geest. Er bestaat bij velen helaas nog steeds veel onduidelijkheid over het ontstaan van PTSS, of zoals ik hier bij voorkeur aan refereer – het ontstaan van Posttraumatische Stress Verschijnselen (PTSV)? Eenvoudig gesteld, wanneer we een schokkende gebeurtenis meemaken en we kunnen deze op dat moment niet goed ‘verwerken’, ontstaat trauma. Het ontstaan van trauma is heel persoonlijk – wat voor de een ervaren wordt als ‘traumatisch’, is voor de ander misschien ‘onprettig’. Niet alle trauma’s leiden gelukkig tot PTSS, maar in ongeveer 20% van de gevallen gebeurt dit wel. Wanneer PTSS ontstaat, is er geen sprake van doorlopende trauma’s, maar wel van voortdurende stressreacties, die ontstaan als gevolg van door triggers aangestuurde "Flashbacks". Dit leidt tot tot verstarde patronen in denken, voelen en gedrag.

Stel dat je op een beknopte manier, een overzicht kunt krijgen waar het bij een Posttraumatische Stress Stoornis (PTSS), of zoals ik veel liever hieraan refereer - Posttraumatische Stressverschijnselen (PTSV) om gaat? Wat is er nu uiteindelijk waar of niet-waar wanneer het gaat om PTSS? Ik merk helaas dat er hier veel onduidelijkheid over is en ik heb daarom deze 2-delige infographic gemaakt. Ook al kun je PTSS niet zien op een CT-scan of Röntgen-foto en ook al kan het lange tijd na een trauma ontstaan, het kan iedereen overkomen. Laten we daarom vooral aandachtig luisteren en begrip hebben voor mensen die 'uitvallen’, die regelmatig verzuimen en op burn-out lijkende klachten hebben. Voel je vrij om deze infographic te delen met anderen - het is een groot cadeau wanneer het zou leiden tot betere herkenning van Posttraumatische Stress Verschijnselen. Het geeft namelijk mogelijkheden tot een vroege(re) herkenning, erkenning en uiteindelijk natuurlijk het doel - deskundige in PTSS-gespecialiseerde hulp!

Dit is een 'bijzondere tijd' - een tijd waarin voor iedereen mentale weerbaarheid uitdagingen ontstaan. De uitdagingen zijn helaas (nog) groter voor iedereen die hiervoor al rondliepen met Posttraumatische Stress-verschijnselen, maar deze niet herkennen. Wat gebeurd er en wie zijn deze mensen? Dit wordt juist op dit moment in deze "sociale isolatie" pijnlijk duidelijk door de reacties en interacties met de omgeving. Als hulpmiddel bij de herkenning heb ik onderstaande infographic gemaakt - Informatie is krachtig en kan kracht geven - zeker wanneer het

Doorlopende trauma’s bestaan niet – Triggers die flashbacks en voortdurende stressreacties veroorzaken wel! Continue doorlopende trauma’s bestaan niet, ook niet wanneer je een Posttraumatische Stress Stoornis (PTSS) hebt. Het is bijna ongeloofwaardig omdat er wel prikkels zijn (triggers) die voortdurende stressreacties veroorzaken – waardoor het lijkt alsof trauma’s voortduren. We moeten hier een bijzonder goed onderscheid maken tussen een stressfactor (aanleiding, ofwel trigger genoemd) die leidt tot een stressreactie (emotie, belemmerende overtuiging, fantasie in de vorm van angst, etc.). Stressoren (triggers) en stressreacties kunnen wel degelijk beide voortduren.

Ik kan niet meer huilen, ik weet niet meer hoe... Hoe kan het zijn dat we door een Posttraumatische Stress Stoornis (PTSS) en trauma zo verstandelijk worden dat we niet(s) meer voelen? Zou het zo kunnen zijn dat we bewust en verstandelijk denken dat ons gevoel ‘weg’ is, maar dat dit een onderbewuste bescherming is tegen wat we mogelijk zouden kunnen gaan voelen? Iemand wil zo graag voelen, maar men vertrouwt het eigen gevoel niet meer en soms nog meer pijnlijk, ook het gevoel van een ander niet meer. Hoe komt het toch dat voelen zo ‘moeilijk’ en zelfs ‘eng’ geworden is? Wanneer een kind diepgaande en herhaalde ervaringen van angst in zijn leven heeft, ontwikkelt het kind een overlevingsbrein. Een ontwikkeling die zich later voortzet in de tienerjaren en zelfs op volwassen leeftijd.

Zou je mij begrijpen, wanneer ik je zou vertellen hoe moe ik van mijn PTSS en trauma-verschijnselen word, terwijl ik de hele tijd net doe alsof ik mij zo goed voel – alhoewel ik van vermoeidheid meestal bijna omval? Je hebt (nog steeds) een Posttraumatische Stress Stoornis (PTSS) en trauma verschijnselen, maar je vindt dat je je nog altijd maar sterk voor moet doen – doen alsof je iets leuk vindt, maar je kunt haast niet meer, weet niet meer hoe. Je bent kapot. De angst die jij nu voelt om niet begrepen te worden belemmerd je om te zeggen wat je voelt. De angst die jij nu voelt dat je het veel te lang zo door hebt laten gaan. De angst die jij nu voelt om toe te moeten geven aan een gevoel wat ontstaat voor een reden die je zelf niet eens begrijpt. De angst die jij nu voelt om toe te moeten geven en daardoor de controle te verliezen over dat gevoel wat je helemaal niet wenst. De angst die jij nu voelt om toe te moeten geven dat de wereld er voor jou heel ‘anders’ uitziet.

Het is ontzettend moeilijk om in het hier-en-nu te zijn wanneer men door PTSS-verschijnselen continu heen en weer wordt geslingerd tussen het verleden en het heden. Toch is het bewust weer aanwezig kunnen zijn in het heden een van de allergrootste uitdagingen, maar ook wellicht wel een van de aller-belangrijkste dingen voor mensen met PTSS en trauma. Gevoelens (reacties in de vorm van emoties) bestaan niet in het “heden”. Dit komt doordat de ‘bevroren – vastzittende reactie’, een reactie is op een aanleiding (een zgn. trigger), die een basis (oorsprong) heeft in het verleden. De verwarring voor iemand met PTSS-verschijnselen ontstaat doordat het lijkt alsof de emotionele reacties die leiden tot automatische (reflexmatige) verschijnselen en zelfs ongewenst gedrag - wel ontstaan in het heden en dus ‘nieuwe emoties’ lijken te zijn. Hoe langer je met onbehandelde PTSS en Trauma verschijnselen rondloopt, hoe complexer de situatie wordt. De langdurige stress wordt na verloop van tijd zelfs giftig voor je l

Je wilt het zo graag ‘goed doen’ in relaties en iedere keer gebeurt er toch weer iets waardoor de ander gekwetst wordt. Je schaamt je diep en verstandelijk wil je zo graag dat dit stopt. Maar ondanks je diepste wens dat dit stopt, beland je steeds vaker in nieuwe ongewenste situaties. Wij mensen verbinden met elkaar en voor bijzonder intelligente en intrinsiek menselijke en psycho-biologische redenen. Dit doen wij van nature. Doen wij dit namelijk niet, dan sputtert ons brein letterlijk tegen. Er bestaan zones om je heen en deze zijn letterlijk uit te drukken in centimeters (of meters). Iedereen kent het verschil tussen koude en warmte, tussen warmte voelen met elkaar, of de koude van afgescheiden zijn van anderen. Een nieuw normaal gecreëerd op een afstand van anderhalve meter van elkaar is verre van menselijk normaal en is antisociaal.

Neutraliseer blijvend je PTSS en Trauma triggers. Begin een ander leven! Je anders willen voordoen en daarbij een discussie met je eigen gevoelens hebben is niet alleen niet eerlijk tegen jezelf, het brengt je steeds vaker in ongewenste situaties wanneer deze verschijnselen telkens en ongecontroleerd weer je bewuste geest ‘vijandig overnemen’. Je anders willen voordoen en daarbij een discussie met je eigen gevoelens hebben is niet alleen niet eerlijk tegen jezelf, het brengt je steeds vaker in ongewenste situaties. Herken je dit? Je wordt je bewust van je gevoelens en je krijgt zelfpraat - Of het wel gepast is om dat specifieke gevoel op dat moment te hebben? Sterker nog, je wordt misschien wel boos hierom op jezelf. Ja, jij voelt wel wat je voelt, maar is het gevoel wel gepast? Per slot van rekening, er zijn talloze mensen die hier geen last van hebben en zeker niet op deze vervelende manier…, maar jij dus blijkbaar wel.

PTSS heb je niet voor de lol – Dit denken sommigen nog weleens eens... Wanneer iemand met een Posttraumatische Stress Stoornis (PTSS) weer eens onmiddellijk ‘ontploft’ en woedend wordt, komt respect van de omgeving niet altijd op de eerste plaats. Het is de zoveelste woede-uitbarsting en de voorgaande uitbarstingen hebben duidelijk hun sporen nagelaten. Het is al zolang aan de gang en de oorzaak, de schokkende gebeurtenis is inmiddels best lang geleden. - Kun je de volgende keer niet eens nadenken voordat je weer zo boos wordt? - Kun je niet eerst bedenken wat je gaat zeggen voordat je met je akelige woorden weer zoveel schade aanricht? - Kun je je de volgende keer niet vooraf bedenken dat mensen bang van je worden, wanneer je weer een keer zo onredelijk en ontzettend boos wordt? - Kun je niet gewoon eens aan iets anders denken, wanneer er weer een vervelende herinnering ‘voorbijkomt’ die je blijkbaar zo negatief beïnvloedt? Dit lijken allemaal hele normale vragen, maar hier begint het probleem.

Een Posttraumatische Stress Stoornis (PTSS) is een vijandige overname van de bewuste geest door onbewuste triggers - Aanleidingen die leiden tot krachtige, automatische en negatieve emoties. Onbewuste triggers veroorzaken deze vijandige overname van de bewuste geest, wat leidt tot krachtige en vooral niet door de persoon te besturen negatieve emoties. Men wordt weer plotseling en oncontroleerbaar woedend - Het is niet te voorkomen en het is (weer) gebeurd voor men zich ervan bewust is. De sleutel tot de oplossing van PTSS en trauma ligt dan ook in het op professionele en deskundige manier analyseren en gebruik maken van vooruitstrevende interventies, waardoor de verstorende aanleiding(en), de trigger(s) van de reactie(s) die men heeft blijvend opgelost worden.

Vechten tegen PTSS en trauma–Onmogelijk-Energielek. Het is een onnodig energielek, leidt tot grote frustratie en teleurstelling en bovendien met geforceerde, niet-natuurlijke resultaten. Vechten is niet hetzelfde als loslaten. Ik hoor het cliënten steeds weer zeggen dat ze volgens een ‘PTSS en trauma-specialist’ tijdens een behandeling hebben gefaald, omdat ze niet genoeg tegen de PTSS en trauma’s hadden gevochten. Dit is de zoveelste teleurstelling, een die nog verder bijdraagt aan het toch al record lage zelfvertrouwen van degene met PTSS en trauma. Forceren is namelijk nooit goed, omdat het de meest onnatuurlijke en niet-biologische manier is van het oplossen van menselijke problemen. Forceren geeft geforceerde resultaten. Deze geforceerde resultaten geven op zijn best tijdelijke vermindering van PTSS en trauma verschijnselen. Op zijn slechts, is er duidelijke verergering van klachten, onder andere ook door nieuw bewust geworden en onbehandelde trauma’s.